Cadeautje

Mensen verrassen mij met de gekste dingen, maar vanmorgen kreeg ik toch zo’n ongelooflijk grappig cadeautje in de mail:

We hadden een nieuwsbrief gemaakt voor de CNCH en daarin had Roland (rechts voor de kijker, links naast mij) een foto bewerkt met Jaaps hoofd erin. Oké, je kon wel zien dat er wat aan geknutseld was, maar het kon er prima mee door.

Nou is Jaap ook niet geheel onbekend met photoshop blijkbaar, of hij vond deze aardige foto nog ergens in zijn archief. Ik moet wel heel erg dronken zijn geweest, want van dit feestje kan ik me weinig meer herinneren…

Léia

 

Fidnuz

Even een tussendoortje: ik ben gister met Lara naar de Fidnuz geweest. Ja, dat is fitness, maar dan reclamebureaustyle.

Waarom ga ik naar de fitness? Nou, natuurlijk omdat ik veel te weinig beweeg nu ik thuis lesgeef (daarvoor trouwens ook al) en omdat ik daardoor helemaal dichtgroei. Steeds als ik verdwaasd roep: “Hoe kan ik nou zo dik worden, ik eet toch bijna niks?”, zegt er altijd wel iemand: “maar beweeg je dan wel genoeg?” Het antwoord is steevast: “Eh, nee…”.

De laatste keer dat ik een beweegplan had (direct uit bed een flink stuk wandelen met de hond), waar ik me ook consequent aan hield, kreeg ik een slijmbeursontsteking in mijn heup…

Goed, fitness dus, om in 2016 een goddelijk lijf te bekomen…

De gedachte kwam bij me op dat er wellicht ook betere manieren waren om af te vallen? En in het kader van de Olleke Bollekes het volgende gedicht:

Oh wat een pret, dat
elastische ondergoed!
Nergens een kreuk of een vouw
in je broek…
Maar met een klein beetje
Photoshophandigheid
raken de kilo’s toch
veel sneller zoek…

Léia