kam

“Föhn jij altijd je haar?”, vroeg Jason, de kapper die zo ontzettend lekker carrot cupcakes kan bakken. “Nee”, zei ik. “Gebruik je gel, of een ander stylingproduct?” “Nee”, zei ik: “ik heb een kam”.

Er volgde een soort discussie over hoe mijn kam eruit zag. (Het is zo’n grote zwarte, met veel tanden. Zonder handvat).

Mijn kapper, Peter, weet hoe hij mijn haar moet knippen, zodat het altijd leuk zit, ook zonder gestyle en plakkerigheid erin. Want ik ben nou een keer niet zo’n type dat ’s ochtends uren tijd heeft om voor de spiegel te staan en trouwens… al had ik dat wel, ik ben er gewoon ook helemaal niet zo goed in.

En daarom ga ik dus helemaal naar Amsterdam naar de kapper. Niet alleen omdat Peter de enige kapper is die mij en mijn haar snapt, maar hij is ook nog eens erg prettig om te zien en reuze aardig bovendien.

Ja, ik ben er blij mee.

Léia

Tot vandaag legde ik altijd mijn kam in de badkamer op de stortbak van het toilet.
Oude gewoonte; voordat ik daar een toilet kreeg, stond er een stapel Ikea-bakken voor de vuile was en daar lag nou eenmaal altijd mijn kam bovenop.

plee

Maar het moest natuurlijk een keer fout gaan. Vanmorgen bijvoorbeeld, vlak nadat ik had doorgetrokken, nam mijn kam een duik de pot in. Gelukkig kon hij de bocht niet nemen, dus ik heb hem gered, maar dat had me een lelijke verstopping kunnen veroorzaken….!

Nummer 6 uit de lijst van “Things to start your day in a much better way” (vrije titel van mij) van Tony Robbins: “Change habits or patterns that aren’t helping you”.
Kam heeft een nieuw plekje.

Goed bezig Léia

Kappen daarmee!