Ik kon gisteravond niet slapen. Dat kan natuurlijk zijn omdat ik de hele dag al had liggen dutten, maar volgens mij kwam het vooral door de herrie in mijn hoofd.

Het was alsof ik ergens aan de kustlijn stond en de aanspoelende golven en de wind verwikkeld waren in een verhitte discussie over het al dan niet ervoor zorgen dat die stoomboot volgend jaar december nog aan wal komt. Of zoiets. Ik had de radio al aangezet om het lawaai wat te overstemmen, maar ja, toen kon ik helemaal niet meer slapen. Nou liggen er naast mijn bed wel wat Engelstalige boeken over resiliency (interessant studiemateriaal!), maar dat was me nu toch wat te zware kost, dus ik keek eens even in het nachtkastje. En wat vond ik daar?

boekjespul

Drie bouquetreeksboekjes! Dat is nou echte griepkost. Je hoeft er helemaal niet bij na te denken – liever niet eigenlijk, anders weet je meteen op de eerste bladzij al hoe het afloopt. Niks geen moeilijke woorden, lekkere romantische bullshit. Excuses aan al die mensen die deze boekjes met dozijnen tegelijk verslinden en elke keer weer opgewonden raken van de spanning; ik vind het echt lekker ontspannend, maar ik weet niet of ik ze wel alle drie uitgelezen krijg voor ik me doodverveel.

De rechter: ‘Nachten op Hawaii’ heb ik vannacht gelezen. “Intelligent in zichzelf gekeerd meisje moet verplicht van tante 3 weken op vakantie naar een singles resort, alwaar haar schoolvriendje, voorheen ook introvert, slim en ziekelijk verliefd op haar, nu de superhunk-eigenaar is. Hij besluit wraak te nemen omdat ze hem destijds heeft afgewezen en dat doet hij door haar te verleiden. Natuurlijk worden ze vreselijk verliefd, maar jaloerse assistente zorgt voor ‘het grote misverstand’ door haar te vertellen dat hij alleen maar wraak wilde, zodat zij haar koffers pakt. Gelukkig weet hij haar nog net op tijd te overtuigen dat hij wél echt van haar houdt. En ze leefden nog lang en gelukkig”.

Jaja, misschien komt het door de nieuwe doos tissues (Kleenex Balsam, want mijn neus is helemaal kapot gesnoten – je kan er alleen beter niet je bril mee poetsen), maar het gaat alweer een stuk beter met mij. Niks op TV, dus dat tweede boekje krijg ik ook nog wel uit voor sluitingstijd…

Léia