Morgen wordt het vreselijk weer. Maar laat dat je er niet van weerhouden om 5 uur op te staan en om 6 uur op een kleedje ergens in het centrum neer te strijken met je dozen vol met zolderzooi. Ik herinner me nog vorig jaar, toen Lara had bedacht dat we rommeltjes zouden gaan verkopen, en toen zou het ook zulk slecht weer worden. Lara bekende de avond voor Koningsdag dat ze niet van plan was haar bed uit te komen als het zo koud zou worden. We bliezen het af.
En de volgende dag was het best aardig weer.
Lara, die normaal gesproken rond deze tijd op Kreta verblijft (als ook nu) en die daar gewend was dat Koningsdag royaal gevierd werd, schminkte ons beiden en gehuld in rood-wit-blauw-oranje outfitjes gingen we de stad onveilig maken.
Iedereen staarde ons aan alsof we gek waren.
Ik weet nog dat mijn zus, die toen net de keuken had gekocht voor haar nieuwe huis, ook langs zou komen. Maar die had onze boodschap om zich Koninklijk uit te dossen, niet zo serieus genomen en viel dus vreselijk uit de toon in haar mantelpakje.
Ja, het was zelfs weer voor zo’n heerlijk ijsje van de Puur. Ik heb er wel vertrouwen in; het wordt prachtig weer morgen. Maar geloof maar niet dat je mij op die rommelmarkt tegenkomt. Echt niet!
Léia
mevrouw Smit 