Nadat ik een half uurtje naar het lege scherm van mijn laptop had zitten staren, besloot ik eerst maar eventjes de hond uit te laten en de vuilnisbak buiten te zetten.
En toen ik terugkwam en de laptop opnieuw had opgestart, had mijn dochter een boodschapje voor me achtergelaten. Vandaar de titel van dit blogje.
I’m lost for words. Iets over chocola? Sinterklaas had mij verrast met 3 enorme repen en een doosje bonbons. Gisteravond heb ik mij vergrepen aan de bonbons. Sint wist dat natuurlijk ook niet, maar het waren drankbonbons (op zich helemaal geen probleem ofzo) en de drank die ze ervoor gebruikt hadden… nee. Ik heb m’n best gedaan om het doosje zo snel mogelijk leeg te eten, want dan hebben we dat maar weer gehad.
Er zat ook een Lindt reep bij. Jammie. We namen een stukje… ik las de verpakking: weihnachtschocolade, mit einem Hauch von Zimt und Koriander. Zimt is kaneel. De combinatie van chocola met kaneel en koriander is absoluut niet mijn favoriet. Waarschijnlijk wordt de chocoladeletter, die ik voor het laatst bewaar, mijn favoriet. Gewoon een chocoladeletter. Yes.
Ondertussen is het weerbericht op TV. Niet zo heel erg geweldig, de vooruitzichten. En ik zit hier met een lichte chocoladedepressie.
Tijd om naar bed te gaan…
Léia
mevrouw Smit 