Ik hou van de praatjes op YouTube van mensen die precies weten hoe je zennn…. door het leven kunt gaan en daarmee op de een of andere (toch meestal wel wat mystieke) manier ook nog heel veel succes zult behalen met je werk, niet alleen financieel, maar ook supergezond en met veel voldoening enzo.
Ik kan er geen genoeg van krijgen. Tot nu toe is het succes een beetje achtergebleven, maar ik ben wel een stuk meer zennn…
Alleen… Dé manier die iedereen daarbij aanprijst is: Mindfulness! Leven in het nu! Alles wat je doet, ook werkelijk bewust doen, want nú is ook echt alleen maar nú; over 5 minuten is het er niet meer en het zal er ook nooit meer zijn….
Dus ik ben bewust bezig met mindfulness. Alleen al die zin is een heel goed begin.
Als ik met de hond door het park loop, luister ik naar de vogeltjes, het ruisen van de wind, en ik kijk naar die prachtige herfstkleuren. Als ik het bruggetje opstap, zet ik mijn voeten neer alsof ze het bruggetje kussen en als ik televisie kijk dan… zit ik vaak te breien! Oh jee, dan ontstaat er een probleem, want als ik halfmindempty ga zitten breien, laat ik dan om de haverklap steken vallen? En volg ik dan wel het programma op de televisie naar behoren? Welnee, dat gaat prima en jazeker doe ik dat wel…
Het afgelopen weekend heb ik ontdekt dat het me verschrikkelijk stoort wanneer de televisie aanstaat, terwijl er niemand naar kijkt! Mijn aandacht wordt er namelijk wel steeds naartoe getrokken (bewust als ik ben), maar ik wil het helemaal niet zien! Doe alsjeblieft uit dat ding! Toch kan ik rustig breien, een gesprekje voeren en óók nog volgen wat er op de radio of de tv gebeurt. Kijken, luisteren en doen tegelijk. Multi-mindful.
En ik kan ook tv kijken met mijn oren. Vaak sta ik te koken met ‘The Big Bang Theory’ op de achtergrond aan. Ik heb praktisch alle afleveringen al eens gezien, dus ik kijk met mijn oren. Alleen als ik weet dat er iets leuks komt dat ik ook écht eventjes moet zien, dan staak ik mijn snij- of roerwerk en werp even een blik om het hoekje.
Ik moet me nu zo beheersen om niet te zeggen dat ik geen blik bruine bonen bedoel… Niet gelukt!
Wat voor mij heel erg moeilijk is, is om niet meteen overal van alles bij te denken, conclusies te trekken, veronderstellingen te verzinnen, complottheorieën te smeden, of vragen te stellen. Gewoon alleen maar waarnemen, alleen maar kijken, alleen maar luisteren, alleen maar zijn. Dat vind ik nog een hele kunst! Zennn….
Léia
mevrouw Smit 